Ο Ποπάυ είναι ένας από τους πιο εμβληματικούς και αναγνωρίσιμους χαρακτήρες κόμικς,
δημιουργημένος από τον Elzie Crisler Segar. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στις 17 Ιανουαρίου 1929 στη σειρά κόμικς «Thimble Theatre» η οποία αργότερα μετονομάστηκε σε «Thimble Theatre Starring Popeye».
Η αλλαγή στην ονομασία έγινε όταν ο χαρακτήρας του ναυτικού Ποπάυ προστέθηκε στα κόμικ σχεδόν μία δεκαετία μετά την πρώτη του κυκλοφορία και ο ίδιος απόκτησε μεγάλη δημοφιλία. Χαρακτηριστικό είναι ότι στα κόμικ ο χαρακτήρας είχε «σκοτωθεί» από τον δημιουργό αλλά η αγάπη του κόσμου για τον ήρωα τον επανάφερε.
Ο Ποπάυ είναι γνωστός για τα μυώδη χέρια του, το τατουάζ της άγκυρας, το χαρακτηριστικό μάτι που συχνά είναι μισόκλειστο, και τη μόνιμη πίπα που έχει στο στόμα του. Ο Ποπάυ έχει μια ιδιαίτερη φωνή και συχνά μιλάει με ένα ιδιόρρυθμο τρόπο, χρησιμοποιώντας φράσεις όπως “I yam what I yam” (Είμαι αυτό που είμαι).
Γρήγορα ο Ποπάυ κέρδισε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο κόμικ και πέρασε στη μεγάλη οθόνη. Μετά τον θάνατο του Segar το 1938, άλλοι καλλιτέχνες συνέχισαν να δημιουργούν ιστορίες για τον Ποπάυ, διατηρώντας την κληρονομιά του ζωντανή. Στις ταινίες και την τηλεοπτική σειρά που ακολούθησε, μία από τις ιδιότητες του χαρακτήρα, να δυναμώνει όταν τρώει σπανάκι, έγινε το βασικό χαρακτηριστικό ανάπτυξης των ιστοριών του.
Η υπερφυσική δύναμή του προέρχεται από την κατανάλωση σπανακιού μέσα από κονσέρβα, γεγονός που έχει γίνει σύμβολο της δύναμής του και επηρέασε τη δημοτικότητα του λαχανικού. Ειδικά ανάμεσα στα παιδιά που άρχισαν να καταναλώνουν σπανάκι για να γίνουν δυνατά όπως ο αγαπημένος τους ναυτικός ήρωας.
Ο μύθος του σπανακιού όμως, που επηρέασε τις ιστορίες του Ποπάυ, βασίζεται σε ένα γνωστό λάθος σχετικά με την περιεκτικότητα του σπανακιού σε σίδηρο. Το λάθος αυτό ξεκίνησε από μια λανθασμένη μέτρηση του σιδήρου στο σπανάκι που έγινε από τον Γερμανό επιστήμονα Emil von Wolff το 1870. Η τιμή του σιδήρου που δημοσίευσε ήταν δέκα φορές μεγαλύτερη από την πραγματική, λόγω ενός δεκαδικού λάθους. Αυτό οδήγησε στη διάδοση της ιδέας ότι το σπανάκι είναι εξαιρετικά πλούσιο σε σίδηρο, γεγονός που αποτέλεσε τη βάση για τον χαρακτήρα του Ποπάυ να αποκτά υπερφυσική δύναμη όταν τον τρώει.
Στην πραγματικότητα, το σπανάκι έχει περίπου 2,7 χιλιοστόγραμμα σιδήρου ανά 100 γραμμάρια, που είναι σημαντικό αλλά όχι τόσο εντυπωσιακό όσο αρχικά πιστευόταν. Παρόλα αυτά, ο μύθος παρέμεινε ισχυρός και η εικόνα του Ποπάυ που αποκτά δύναμη από το σπανάκι συνέχισε να επηρεάζει τις αντιλήψεις για το συγκεκριμένο λαχανικό.
Το λάθος διορθώθηκε αρκετές δεκαετίες μετά, το 1937, όταν τα νούμερα του Von Wolfe ελέγθηκαν ξανά και βρέθηκε το μεγάλο λάθος. Όμως ο μύθος πια είχε προχωρήσει πολύ. Ο Ποπάυ είχε γίνει σύμβολο, ακόμα και άγαλμα στο Crystal City του Τέξας, που θεωρείται η παγκόσμια πρωτεύουσα του σπανακιού, μετά την τεράστια αύξηση κατανάλωσης σπανακιού που ακολούθησε τη δημοφιλία του χαρακτήρα.
Εν ολίγοις, το λάθος στον μύθο του σπανακιού είναι το αποτέλεσμα μιας λανθασμένης μέτρησης που διογκώθηκε και διαδόθηκε, οδηγώντας στην υπερβολική εκτίμηση της περιεκτικότητάς του σε σίδηρο και επηρεάζοντας τις ιστορίες του Ποπάυ και τον λόγο που τον ξελάσπωνε από τις πιο δύσκολες στιγμές του, τον λόγο που τον έκανε σχεδόν υπεράνθρωπο.
