Ευαγγέλιο: ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Ζ´ 37 – 52 – 37 Εν δε τη εσχάτη ημέρα τη μεγάλη της εορτής ειστήκει ο Ιησούς και έκραξε λέγων· Εάν τις διψά, ερχέσθω πρός με και πινέτω.
38 ο πιστεύων εις εμέ, καθώς είπεν η γραφή, ποταμοί εκ της κοιλίας αυτού ῥεύσουσιν ύδατος ζώντος. 39 τούτο δε είπε περί του Πνεύματος ού έμελλον λαμβάνειν οι πιστεύσαντες εις αυτόν· ούπω γάρ ην Πνεύμα Άγιον, ότι Ιησούς ουδέπω εδοξάσθη. 40 πολλοί ούν εκ του όχλου ακούσαντες τον λόγον έλεγον· Ούτός εστιν αληθώς ο προφήτης·
41 άλλοι έλεγον· Ούτός εστιν ο Χριστός· οι δε έλεγον· Μη γάρ εκ της Γαλιλαίας ο Χριστός έρχεται; 42 ουχί η γραφή είπεν ότι εκ του σπέρματος Δαυίδ και από Βηθλέεμ της κώμης, όπου ην Δαυίδ, ο Χριστός έρχεται; 43 σχίσμα ούν εν τώ όχλω εγένετο δι’ αυτόν.
44 τινές δε ήθελον εξ αυτών πιάσαι αυτόν, αλλ’ ουδείς επέβαλεν επ’ αυτόν τας χείρας. 45 Ήλθον ούν οι υπηρέται προς τους αρχιερείς και Φαρισαίους, και είπον αυτοίς εκείνοι· Διατί ουκ ηγάγετε αυτόν; 46 απεκρίθησαν οι υπηρέται· Ουδέποτε ούτως ελάλησεν άνθρωπος, ως ούτος ο άνθρωπος. 47 απεκρίθησαν ούν αυτοίς οι Φαρισαίοι· Μη και υμείς πεπλάνησθε; 48 μή τις εκ των αρχόντων επίστευσεν εις αυτόν η εκ των Φαρισαίων;
49 αλλ’ ο όχλος ούτος ο μη γινώσκων τον νόμον επικατάρατοί εισι! 50 λέγει Νικόδημος προς αυτούς, ο ελθών νυκτός προς αυτόν, είς ών εξ αυτών· 51 Μη ο νόμος ημών κρίνει τον άνθρωπον, εάν μη ακούση παρ’ αυτού πρότερον και γνώ τί ποιεί; 52 απεκρίθησαν και είπον αυτώ· Μη και σύ εκ της Γαλιλαίας εί; ερεύνησον και ίδε ότι προφήτης εκ της Γαλιλαίας ουκ εγήγερται.
37 Κατά την τελευταίαν δε και επισημοτέραν από όλας τας άλλας ημέρας της εορτής έστεκεν όρθιος ο Ιησούς και με ζωηράν φωνήν είπεν· Εάν κανείς αισθάνεται πόθον και δίψαν όχι δι’ αγαθά υλικά και φθαρτά, αλλά διά την εσωτερικήν γαλήνην και την μακαριότητα της θείας ζωής, άς έρχεται προς εμέ διά της πίστεως και άς πίνη ελεύθερα. Πλησίον μου θα ικανοποιηθούν όλοι οι ευγενείς του πόθοι και θα εύρη ανάπαυσιν η ψυχή του.
38 Από την καρδίαν και τα βάθη της ψυχής εκείνου, που πιστεύει εις εμέ, σύμφωνα με τους λόγους της Γραφής, θα τρέξουν ποταμοί ύδατος, που θα είναι πάντα τρεχούμενο, διά να ποτίζεται όχι μόνον ο ίδιος, αλλά και οι άλλοι, που έρχονται εις σχέσιν με αυτόν.
39 Τους λόγους δε αυτούς είπεν ο Κύριος διά το Πνεύμα, το οποίον έμελλον μετά την ανάληψίν του εις τους ουρανούς να λαμβάνουν εκείνοι που θα επίστευον εις αυτόν. Διότι είχον μέν δοθή προτήτερα χαρίσματα προφητικά και θαυματουργικά εις άνδρας δικαίους και προφήτας, αλλ’ η χάρις του Αγίου Πνεύματος, που αναγεννά τους ανθρώπους, και μεταδίδει εις αυτούς την θείαν και μακαρίαν ζωήν, δεν είχε δοθή εις κανένα. Και δεν είχε δοθή η χάρις αυτή του Πνεύματος, διότι ο Ιησούς δεν είχεν ακόμη δοξασθή διά του παθήματος και της αναλήψεώς του.
40 Πολλοί λοιπόν από τον λαόν, οι οποίοι ήκουσαν τους λόγους αυτούς, που εκήρυξεν ο Κύριος κατά την διαρκειαν της εορτής, έλεγον· Πράγματι αυτός είναι ο προφήτης, που μας προανήγγειλεν ο Μωϋσής. 41 Άλλοι έλεγον· Αυτός είναι ο Χριστός. Άλλοι έλεγον· Δεν είναι δυνατόν να είναι ο Χριστός· διότι μήπως έρχεται ο Χριστός από την Γαλιλαίαν; 42 Δεν είπεν η Γραφή, ότι ο Χριστός έρχεται από το γένος του Δαβίδ και από το χωρίον Βηθλεέμ, όπου εγεννήθη και εμεγαλωσεν ο Δαβίδ; 43 Προεκλήθη λοιπόν διαίρεσις και διαφωνία μεταξύ του λαού δι’ αυτόν.
44 Μερικοί δε από αυτούς ήθελον να τον συλλάβουν, αλλά κανείς δεν ετόλμησε να βάλη επάνω του τας χείρας, καθ’ όσον αόρατος δύναμις συνεκράτει και παρημπόδιζεν αυτούς. 45 Επειδή λοιπόν κανείς δεν ηδύνατο να τον συλλάβη, ήλθαν εις τους αρχιερείς και εις τους Φαρισαίους οι υπηρέται, χωρίς να κάμουν τίποτε. Και είπον εις αυτούς εκείνοι· Διατί δεν τον εφέρατε, αφού και δημοσία ενεφανίσθη και πολλοί από το πλήθος με δυσμένειαν τον ήκουαν και ήσαν έτοιμοι να σας βοηθήσουν διά να μη σας διαφύγη;
46 Απεκρίθησαν οι υπηρέται· Ποτέ άλλοτε δεν εδίδαξεν άλλος άνθρωπος με τόσην σοφίαν και δύναμιν και χάριν, με όσην διδάσκει ο άνθρωπος αυτός.
47 Ύστερα λοιπόν από την ανέλπιστον αυτήν απάντησιν των υπηρετών απεκρίθησαν προς αυτούς οι Φαρισαίοι· Μήπως και σείς, που είσθε πάντοτε πλησίον μας και ακούετε την διδασκαλίαν μας, έχετε πλανηθή από αυτόν, όπως τα αμαθή πλήθη του λαού; 48 Μήπως επίστευσεν εις αυτόν κανείς από τους άρχοντας, μόνους αρμοδίους να κρίνουν επί θρησκευτικών ζητημάτων, η από τους Φαρισαίους, οι οποίοι είναι άγρυπνοι φύλακες των παραδόσεων και της ορθής πίστεως;
49 Κανείς από αυτούς δεν επίστευσεν, αλλά μόνον ο όχλος αυτός, που δεν ηξεύρει τον νόμον και δι’ αυτό είναι καταραμένοι. 50 Λέγει προς αυτούς ο Νικόδημος, εκείνος που ήλθεν εις τον Ιησούν εν καιρώ νυκτός και ο οποίος ήτο ένας από αυτούς, διότι ήτο και αυτός μέλος του συνεδρίου. 51 Μήπως ο νόμος μας καταδικάζει τον άνθρωπον, εάν δεν τον ακούση προτήτερα ο δικαστής, που εκπροσωπεί τον νόμον και μάθη από την απολογίαν του τί αξιοκατάκριτον και αξιόποινον έκαμε;
52 Απεκρίθησαν εκείνοι και του είπαν· Μήπως και σύ είσαι από την Γαλιλαίαν; Εξέτασε και εύκολα θα ίδης και θα πεισθής από τα πράγματα ότι προφήτης από την Γαλιλαίαν δεν έχει βγή έως τώρα.
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Η´ 12 – 12
12 Πάλιν λοιπόν ωμίλησε προς αυτούς ο Ιησούς και τους είπεν· Εγώ είμαι το φως όχι μόνον των Ιουδαίων, αλλ’ ολοκλήρου του κόσμου. Εκείνος που με ακολουθεί με πλήρη εμπιστοσύνην και ελπίδα και με πρόθυμον υπακοήν εις τους λόγους μου, δεν θα περιπατήση ούτε θα ευρεθή ποτέ εις το σκότος της πλάνης και της αμαρτίας, αλλά θα έχη μέσα του το ζωηφόρον και πνευματικόν φως, που προέρχεται από την αληθινήν ζωήν, τον Θεόν.
