Η συζήτηση περί πρόωρων εκλογών έχει «ανάψει»
για τα καλά, ενώ τα σενάρια δίνουν και παίρνουν αναφορικά με το τι κυβέρνηση θα έχουμε την επόμενη ημέρα, μονοκομματική ή συνασπισμό κομμάτων.
Ας πιάσουμε όμως το πρώτο ζήτημα, δηλαδή τις πρόωρες εκλογές. Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε σε συνέντευξή του εντός της εβδομάδας ότι δεν θα κουραστεί να λέει πως «οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας», θέλοντας να δείξει ότι τον «ενοχλεί» η όποια συζήτηση περί πρόωρης προσφυγής στην κάλπη.
Ποιος όμως την προκαλεί; Μάλλον το ίδιο το Μέγαρο Μαξίμου και οι κυβερνητικοί βουλευτές. Γιατί δεν μπορεί από τη μία να ανακοινώνει ο πρωθυπουργός κάθε εβδομάδα σε ποια εκλογική περιφέρεια θα κατέλθουν οι εν ενεργεία υπουργοί του και από την άλλη να κάνει λόγο για εκλογές «στο τέλος της άνοιξης του 2023», ενώ σε τοποθετήσεις του και προς την κομματική βάση – από το συνέδριο και μετά – έχει επανειλημμένα ζητήσει «να βρίσκονται σε εγρήγορση».
Ωστόσο, υπάρχει και το ζήτημα της επόμενης ημέρας των εκλογών. Μόνος του ο Κυριάκος Μητσοτάκης άνοιξε τη συζήτηση περί συνεργασιών, μιλώντας στα τέλη Μαρτίου στο forum του «Οικονομικού Ταχυδρόμου», και μόνος του θέλησε -εσπευσμένα – να την κλείσει (μετά το κατηγορηματικό «όχι» του προέδρου του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής Νίκου Ανδρουλάκη), κάνοντας λόγο ξανά για «αναγκαία αυτοδυναμία της ΝΔ».
Και ο ίδιος και τα κυβερνητικά στελέχη προσπαθούν εδώ και καιρό να βρουν τον «ένοχο» της πιθανής αστάθειας μετά τις εκλογές με την απλή αναλογική. Ο «ένοχος» για το Μέγαρο Μαξίμου και το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας «πρέπει» να είναι ο Νίκος Ανδρουλάκης και το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής. Είναι βολικό επιχείρημα, άλλωστε, για αυτούς που έχουν δείξει ότι δεν αναλαμβάνουν εύκολα ευθύνες.
Έχει λογική όμως το επιχείρημα; Θα ευθύνεται δηλαδή για την αστάθεια το τρίτο – σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις – κόμμα, αλλά δεν θα ευθύνεται αυτός που εκ των προτέρων έχει απορρίψει τις πρώτες εκλογές λόγω απλής αναλογικής (επειδή – άκουσον, άκουσον – δεν του αρέσει η απλή αναλογική), στοχεύοντας σε μια αυτοδυναμία τη δεύτερη Κυριακή;
Βέβαια, ο πρωθυπουργός φαίνεται ότι δεν έχει εξετάσει μέχρι στιγμής το ενδεχόμενο να μην επιτύχει αυτοδυναμία η ΝΔ και στις δεύτερες κάλπες. Τι θα κάνει λοιπόν; Δεν έχει απαντήσει, γιατί προφανώς δεν θεωρεί πως είναι υποχρεωμένος να απαντήσει και αρέσκεται μέχρι νεωτέρας στο να αποδίδει αλλού τις ευθύνες (κλασική στρατηγική του «επιτήδειου ουδέτερου»).
Αξίζει δε να σημειωθεί πως o κ. Μητσοτάκης στην τελευταία του συνέντευξη στην ΕΡΤ ρωτήθηκε και για το ενδεχόμενο συνεργασίας με τον Κυριάκο Βελόπουλο, με τον ίδιο όμως να απαντά χαρακτηριστικά: «Δεν θα απαντήσω σε κανένα υποθετικό σενάριο». Είναι η πρώτη φορά που δεν θέλησε να βάλει τέλος σε ένα τέτοιο σενάριο, καθώς υπενθυμίζεται ότι πριν από λίγους μήνες ήταν αρνητικός σε όποια συνεργασία με την «Ελληνική Λύση».
Είναι προφανές πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι σε δύσκολη θέση. Πρώτον, πρέπει να αποφασίσει το timing των εκλογών που τον εξυπηρετεί και, δεύτερον, να σκεφτεί αν μπορεί να χρεωθεί την αστάθεια ή να οικοδομήσει την συγκυβέρνηση των ΝΔΕΛΛ (Νέας Δημοκρατίας – Ελληνικής Λύσης). Δεν απέχουμε πολύ από το να λάβουμε απάντηση και στα δύο ερωτήματα.
