Αν ο Παναθηναϊκός κρατά τον Ιωαννίδη πιστεύοντας πως θα τον κάνει σημαία για πολλά χρόνια, τότε πράττει εξαιρετικά.
Αν το κάνει για να πουληθεί σε ένα χρόνο, τότε τσάμπα το σίριαλ.
Είναι το καλοκαίρι του Φώτη Ιωαννίδη. Δικαίως, το παιδί είναι παικταράς, έχει προοπτική απίστευτη, είναι φιλόδοξος, γεμάτος αυτοπεποίθηση, με στοιχεία για την θέση του που σπανίζουν. Λογικά τα εκατομμύρια, οι προτάσεις που έρχονται, αυτές που δεν έρχονται γιατί οι ομάδες κάνουν πίσω αντιλαμβανόμενες πως δεν μπορούν να φτάσουν στα ύψη που χρειάζεται για να μπουν έστω σε κάποια διαπραγμάτευση.
Πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, υπάρχουν δύο μέρη. Απ’ τη μία η ομάδα και οι προθέσεις της. Ο Παναθηναϊκός φαίνεται πως δε θέλει να πουλήσει τον Ιωαννίδη. Απ’ την άλλη ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής. Εκεί δεν υπάρχει κάτι ξεκάθαρο. Προφανώς και δε θα στεναχωρηθεί αν μείνει στο Τριφύλλι. Αλλά οι ομάδες που ασχολούνται ζεστά, δεν είναι από κάποιο υποβαθμισμένο πρωτάθλημα που απλά διαθέτουν χρήματα. Η Ίπσουιτς είναι στην Premier League, η Μπολόνια στη Serie A, ενώ τα δημοσιεύματα θέλουν την Στουτγάρδη και την Σπόρτινγκ να έκαναν πίσω.
Τα λεφτά που έχουν προσφερθεί, είναι μέχρι 25.000.000 ευρώ. Τεράστιο ποσό. Η απάντηση του Παναθηναϊκού ήταν αρνητική. Δεν καταλαβαίνουμε γιατί πρέπει να πανηγυρίζουν οι «πράσινοι» επειδή η ομάδα τους είπε όχι σε μια οικονομική πρόταση για παίκτη τους. Το ζήτημα και η ουσία, έχει να κάνει με το τι θα ακολουθήσει. Κυρίως το γιατί λέγεται αυτό το «όχι». Μέχρι τις 20 Ιουνίου, επειδή το καλοκαίρι είναι μεγάλο και κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί. Αν έρθει μεγαλύτερη πρόταση, αν πιέσει ο παίκτης για να γίνει αποδεκτή μια πρόταση.
Στην περίπτωση που η άρνηση του Παναθηναϊκού αφορά την απόφασή του να κάνει… σημαία τον Ιωαννίδη, είμαστε 100% υπέρ χωρίς δεύτερη κουβέντα. Δηλαδή αρνείται την πώληση, γιατί βλέπει σε αυτό το παιδί τον αρχηγό, τον παίκτη-ηγέτη, το είδωλο της εξέδρας, το φόβητρο των αντιπάλων που θα μείνει για χρόνια. Παράλληλα, θα γίνουν οι κατάλληλες επενδύσεις για να «χτιστεί» γύρω του μια σούπερ ομάδα, με παίκτες ανάλογης και μεγαλύτερης – γιατί όχι – αξίας.
Υπάρχει απ’ την άλλη και το δεύτερο σενάριο. Αυτό που θέλει τον Παναθηναϊκό να αρνείται τις προτάσεις, κρατώντας τον παίκτη για ένα χρόνο ακόμη. Γιατί μη γελιόμαστε, νομοτελειακά ο Ιωαννίδης θα φύγει αργά ή γρήγορα. Το παιδί θέλει να παίξει στο εξωτερικό, κανείς δεν μπορεί να του πει κουβέντα γι’ αυτό. Είναι φιλόδοξος, έτσι είναι πλέον το ποδόσφαιρο όσο κι αν μας ενοχλεί που δεν μπορούν ακόμη και τα κορυφαία κλαμπ της χώρας να… χαρούν για χρόνια τους πραγματικά ξεχωριστούς Έλληνες παίκτες που έχουν.
Αν λοιπόν η σκέψη είναι να μείνει για έναν ακόμη χρόνο ο Ιωαννίδης και τον πουλάμε, ίσως με περισσότερα, το επόμενο καλοκαίρι, πραγματικά δεν βλέπουμε το νόημα σε αυτό. Δεν αναφέρουμε καν το πιθανό ρίσκο για τα χρήματα που θα προσφερθούν, γιατί το ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό είναι οι δικές του βλέψεις. Όχι το αν θα γεμίσει το ταμείο του. Αυτό ας απασχολεί την ΠΑΕ και το οικονομικό τμήμα. Σε ποδοσφαιρικό επίπεδο είναι το ζήτημα τί γίνεται.
Παρά τις προθέσεις που δεν αμφισβητούνται, τις διαθέσεις και την όποια απόφαση, είναι μεγάλη η πίεση όταν τον Ιούνιο ένας αγγλικός κι ένας ιταλικός σύλλογος πολιορκούν τον Ιωαννίδη. Ποιος ξέρει τί θα ακολουθήσει. Ποιος ξέρει τί θέλει η πλευρά του παίκτη, καθώς δεν είναι μόνος του. Έχει ανθρώπους που χειρίζονται αυτά τα ζητήματα προφανώς. Και ξαναλέμε, σαφώς το παιδί δε δείχνει να έχει πρόβλημα να μείνει στον Παναθηναϊκό. Όμως είναι ένας φιλόδοξος ποδοσφαιριστής που δεδομένα αργά ή γρήγορα θα θελήσει και θα πιέσει προς αυτή την κατεύθυνση, να φύγει για να αγωνιστεί στο εξωτερικό.
Με αγάπη και απεριόριστο σεβασμό στην αξία, τα όνειρα και τις φιλοδοξίες του Φώτη Ιωαννίδη, πρώτα απ’ όλα μετρά ο Παναθηναϊκός. Για το δικό μας… μικρό μυαλό λοιπόν, το να καθόμαστε αυτή τη στιγμή και να πανηγυρίζουμε όποτε ανεβάζει λίγο την πρότασή της η κάθε ομάδα και εισπράττει αρνητική απάντηση, είναι πραγματικά μάταιο. Χάνεται απλά χρόνος, για κάτι που στο τέλος της ημέρας θα εξαρτηθεί σε τεράστιο βαθμό τις επόμενες εβδομάδες και από τις διαθέσεις του ποδοσφαιριστή.
Οι «πράσινοι» πρέπει να εστιάσουν στη δική τους ενίσχυση λοιπόν και όχι στο πώς θα στερήσουν την ενίσχυση μιας άλλης ομάδας με τον Ιωαννίδη, παρά τα πολλά λεφτά που προσφέρει. Δείτε το απλά: Ακόμη κι αν όντως ο Ιωαννίδης δεν πάει πουθενά για φέτος, τί νόημα θα έχει αν τον κρατήσει μια ομάδα χωρίς πολλές ελπίδες για τίτλους και ευρωπαϊκή διάκριση; Άρα, ναι ας απασχολούν τα «όχι» στα 25 εκατ. της Ίπσουιτς, αλλά πρωτίστως ας απασχολήσουν τα ποσά που δίνει ο Παναθηναϊκός για να φέρει… Ιωαννίδηδες και κάτι παραπάνω για να καλύψει τα δικά του κενά, για να καλύψει τη διαφορά απ’ τον ανταγωνισμό όπου αυτή τη στιγμή μειονεκτεί.
Στο τέλος της ημέρας, αν ο σχεδιασμός φανερώσει και τη διάθεση για επένδυση και τη διάθεση για τεράστια ενίσχυση της ποιότητας στο ρόστερ, θα είναι ευκολότερη και η μετάβαση σε μια εποχή χωρίς Φώτη Ιωαννίδη. Με την κατάλληλη αντικατάσταση φυσικά σε πιθανή πώληση.
Από την άλλη, αν τελικά ο Παναθηναϊκός αρνηθεί κάθε πρόταση για τον Φώτη και του μείνει αυτό ως… παράσημο στην εποχή του σχεδιασμού, τότε τσάμπα η συζήτηση.
Πρώτα και πάνω απ’ όλα πρέπει να φανεί η φιλοδοξία του ίδιου του Παναθηναϊκού. Ο Ιωαννίδης θα κοιτάξει τον εαυτό του και τη δική του φιλοδοξία και καλά θα κάνει ο άνθρωπος. Οι Πράσινοι ας φροντίσουν να ανεβάσουν την προοπτική επιτυχίας τους με κινήσεις πραγματικά ξεχωριστές για τα ελληνικά δεδομένα. Και μετά βλέπουν πώς θα χειριστούν και τις προτάσεις για τον Φώτη. Διότι αν κάνουν τα υπόλοιπα σωστά, τότε η όποια κατάληξη με τον Έλληνα στράικερ θα είναι ομαλή. Θα μείνει; Τότε θα είναι μέλος μιας ομάδας ποιοτικής που θα «κουμπώσει» και θα αναδειχθεί ακόμη περισσότερο ο σέντερ φορ της. Θα πωληθεί; Τότε θα είναι ευκολότερο να βρεθεί ο φορ που θα κάνει τη διαφορά – θα υπάρχουν και πολλά λεφτά για να δοθούν – για να μπει σε ένα σύνολο όπου έτσι κι αλλιώς διαθέτει ποιότητα και προσωπικότητα.
Μην στεκόμαστε στο επικοινωνιακό κομμάτι της υπόθεσης λοιπόν. Έτσι κι αλλιώς τα συναισθήματα των Παναθηναϊκών είναι συγκεκριμένα αυτή τη στιγμή κι αυτό θα αλλάξει μόνο μέσω αποτελεσμάτων και ενίσχυσης της ομάδας. Ας εστιάσει στην ποδοσφαιρική ουσία ο καθένας. Όποια κι αν είναι η κατάληξη στην υπόθεση Ιωαννίδη.
