Μια τόσο νέα ομάδα, μια τόσο νέα αγωνιστική προσπάθεια, μη γελιόμαστε θα είναι μεγάλη έκπληξη αν προκριθεί κόντρα σε αντίπαλο τέτοιου μεγέθους, οπότε η εικόνα στο πρώτο ματς δεν ήταν αρνητική.
Πάντα η ήττα ενοχλεί και πικραίνει. Ακόμη περισσότερο όταν έρχεται χωρίς να την αξίζει μια ομάδα. Το Παναθηναϊκός-Άγιαξ αν το χωρίσεις σε κομμάτια, θα έχεις και διαφορετική ψυχολογία. Το πρώτο 25λεπτο ας πούμε, ήταν για να μη σε… χαλάει η ήττα, επειδή αυτή ήταν η εικόνα του ματς. Πρόβλημα που διόρθωσε ο Παναθηναϊκός.
Από εκεί και πέρα, μέχρι την τελική ευθεία του ματς το Τριφύλλι αδικείται ξεκάθαρα απ’ το αποτέλεσμα. Δε σημαίνει αυτός πως έπιασε απ’ το λαιμό τον αντίπαλο και τον έβαλε στην περιοχή του, αν το έκανε απέναντι στον Άγιαξ θα μιλούσαμε διαφορετικά. Ήταν όμως ματς για να νικήσουν οι Πράσινοι σε ρυθμούς που νίκησαν πριν ένα χρόνο την Μαρσέιγ στη Λεωφόρο. Αντί γι’ αυτό, έχασαν κιόλας.
Πλέον οι πιθανότητες για πρόκριση είναι ελάχιστες, παρότι είναι δεδομένο πως η ομάδα θα το παλέψει στο Άμστερνταμ. Έχει απέναντί του όμως μια ομάδα με μεγαλύτερη ποιότητα προφανώς, αρκετά διαβασμένη όπως έδειξε καθώς «χτύπησε» τις αδυναμίες του Τριφυλλιού (όπως την αριστερή πλευρά) και χωρίς φόβο να χρησιμοποιήσει ακόμη και σκοπιμότητα για να πάρει την πρόκριση. Εδώ μπήκαν στη διαδικασία καθυστερήσεων στο πρώτο ματς, εκτός έδρας, ενώ νικούσαν κιόλας.
Προφανώς και υπάρχουν ελπίδες ακόμη, αλλά ψαλιδίστηκαν σημαντικά και όσο κι αν λέμε «πιστεύω θα έρθει διπλό στην Ολλανδία» γιατί έτσι είναι η ψυχολογία του υποστηρικτή πάντα, θα συνιστά μεγάλη έκπληξη η ανατροπή των δεδομένων στην Ολλανδία. Όχι γιατί ο Άγιαξ έδειξε να είναι… μεγαθήριο, κάθε άλλο. Απλά επειδή για να έρθουν τέτοιες προκρίσεις, επιβάλλεται εσύ να είσαι σε όλα σου στο 100%.
Ο Παναθηναϊκός δεν είναι, ούτε θα είναι στη ρεβάνς τον Δεκαπενταύγουστο. Μια πρόκριση με τον Άγιαξ, πρέπει να σε βρει να είσαι σε καλό επίπεδο ετοιμότητας, να έχεις «δέσιμο» ως ομάδα, ή αν δεν έχεις κάτι απ’ αυτά να έχεις μεγαλύτερη ποιότητα απ’ τον αντίπαλο. Τίποτα απ’ αυτά δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή.
Οι μεταγραφές που έγιναν ήρθαν αργά για να ενισχύσουν σε αυτά τα ματς με τους Ολλανδούς, άρα αυτόματα είσαι ένα μειονέκτημα επιπλέον. Συν το γεγονός πως δεν έγιναν όλες. Υπήρχε και η ατυχία με τον Ιωαννίδη, γιατί ξεκάθαρα και χωρίς να θέλουμε να μειώσουμε το παιδί, ο Γερεμέγεφ είναι μια χαρά για αντιπάλους επιπέδου Μπότεφ, κόντρα στον Άγιαξ θες τον Ιωαννίδη ετοιμοπόλεμο. Το ίδιο ισχύει και με τον Μαντσίνι και τον Τετέ, με τον Μλαντένοβιτς και τον Μαξ. Όχι απαραίτητα επειδή θεωρούμε τους μεν καλύτερους απ’ του δε, ίσως απλά να έλειπαν τα στοιχεία που έδεναν καλύτερα με έναν αντίπαλο όπως ο Άγιαξ.
Παράλληλα, το ΟΑΚΑ δεν ήταν η έδρα που θα δώσει ώθηση και θα κάνει τον Άγιαξ να αισθανθεί την εξέδρα σου. Σκεφτείτε για παράδειγμα να υπήρχε αυτή η εξέδρα σε αυτό το γήπεδο, στο αντίστοιχο πρώτο ματς με την Μαρσέιγ. Η πίεση της έδρας ήταν στοιχείο αύξησης πιθανοτήτων για αποτέλεσμα. Κόσμο είχε το γήπεδο, μην παρεξηγηθεί αυτό που αναφέρουμε. Απλά στο ΟΑΚΑ αν δεν έχει πάνω από 40.000… στα κάγκελα σε επίπεδο ατμόσφαιρας, δεν το λες και καυτή έδρα. Σε αυτό δε βοήθησε και η αρχή του αγώνα με την εικόνα της ομάδας και το γκολ που δέχτηκε.
Ένα ανέτοιμο σύνολο, με νέο προπονητή, για να αποκλείσει μια ομάδα όπως ο Άγιαξ πρέπει να τα έχει όλα στον υπέρτατο βαθμό για τα δεδομένα της εποχής. Ο Παναθηναϊκός δεν τα είχε, γι’ αυτό και ήταν θετική η εικόνα του, αλλά ηττήθηκε.
Πέρα απ’ το αποτέλεσμα που προφανώς είναι και όλη η ουσία, αγωνιστικά οι Πράσινοι δεν έδειξαν πως έχουν κάτι να ζηλέψουν αυτή τη στιγμή απ’ τον αντίπαλό τους. Ξαναλέμε, πάντα σύμφωνα με τα δεδομένα της εποχής και με τις προσθήκες που αναμένεται να ακολουθήσουν μέχρι τέλος του μήνα. Δεν έμεινε και πολύ εδώ που τα λέμε, πλησιάζουμε μέσα Αυγούστου.
Η ψυχολογία θα ήταν διαφορετικά αν δεν υπήρχε και η Λανς στη συνέχεια σε περίπτωση αποκλεισμού. Όπως και να έχει, κανείς δεν μπορεί να το βάλει κάτω. Υπάρχει ένα ακόμη ματς, ο Άγιαξ είναι το απόλυτο φαβορί πλέον, αλλά η προσπάθεια θα γίνει. Συνήθως και η τύχη όσα σου στερεί τη μία, στα επιστρέφει την άλλη. Για να δούμε λοιπόν.
Υ.Γ. Δεν χρειάζεται να αναλύεται και πάλι το αν θα βολέψει τον Παναθηναϊκό το να μην έχει Ευρώπη σε επίπεδο πρωταθλήματος. Ο Παναθηναϊκός παρασυνήθισε να θεωρεί νορμάλ το να μην παίζει Ευρώπη. Ας έχει απέναντι τον Άγιαξ όντας με την πλάτη στον τοίχο και μετά ίσως την Λανς. Την πρόκριση πρέπει να τη βλέπει ως αυτοσκοπό.
