– Ο Παράδεισος είναι η βασιλεία του Θεού, η πανευτυχής κατάσταση αυτών που θα σωθούν στην αιωνιότητα.
Η χαρά τους θα είναι η επικοινωνία με τον Θεό. Όπως στη ζωή αυτή η αγάπη των δικών μας, η στοργή και το ενδιαφέρον τους, έτσι και στην άλλη ζωή θα «ζούμε» απολαμβάνοντας την αγάπη του Θεού. Θα βλέπουμε τον Θεό και τους αγγέλους και θα δοξολογούμε τον Θεό για τη δόξα Του, για τα μεγαλεία Του.
Ο Χριστός δεν μας περιέγραψε τη δόξα του Παραδείσου, γιατί τα ουράνια Μυστήρια δεν τα καταλαβαίνει ο ανθρώπινος νους. Είναι σαν να διδάσκεις στο παιδί του Δημοτικού μαθηματικά του Πανεπιστημίου. Ο Χριστός μίλησε στο φαρισαίο Νικόδημο, τον κρυφό μαθητή Του, για την αναγέννηση με το Βάπτισμα και δεν Τον πίστευε. Στη συνέχεια του λέει: «Εάν για τα επίγεια σας μίλησα και δεν πιστεύετε, πώς εάν σας μιλήσω για τα επουράνια θα πιστεύσετε;» (Ιω. 3, 12).
Δεν θα βλέπουμε τη θεία ουσία του Θεού, αλλά τις θείες ενέργειές Του και την ανθρώπινη φύση του θεανθρώπου Ιησού Χριστού. Μία θεία ενέργεια είναι και το άκτιστο φως της Μεταμόρφωσης του Χριστού. Ο Πέτρος τόσο ελκύσθηκε από το θείο φως του Χριστού, που ζήτησε να τον βλέπουν συνέχεια (Ματ. 17, 4). Στον παράδεισο δεν θα υπάρχει κτιστό φως, αλλά θα φωτίζει ουράνιο φως, η δόξα του Θεού (Αποκ. 21, 23· 22,5).
Επίσης θα αποτελεί μεγάλη ευλογία και συγκατάβαση για τον άνθρωπο να βλέπει την ανθρώπινη φύση του Χριστού μέσα στη θεία δόξα Του. Ο απόστολος Παύλος, που πήγε στον Παράδεισο, γράφει στους Κορινθίους (Β΄ Κορ. 12, 4) πως αυτά που άκουσε δεν περιγράφονται με ανθρώπινες λέξεις, είναι πέρα από την ανθρώπινη λογική και γλώσσα.
Ο πνευματικός κόσμος είναι πιο πλούσιος από τον υλικό και πιο ευχάριστος. Οι πνευματικές δραστηριότητες στον Παράδεισο θα προξενούν ανείπωτη πνευματική αγαλλίαση.
Όσοι σωθούν, ανάλογα με τον αγώνα τους στη γη, θα απολαμβάνουν και διαφορετική χαρά στον Παράδεισο. Οι Μάρτυρες, που έχυσαν το αίμα τους για τον Χριστό, θα τιμηθούν πιο πολύ από έναν απλό αγωνιστή χριστιανό.
