Τα τελευταία χρόνια πραγματοποιούνται διαφόρων ειδών έρευνες με στόχο τον εντοπισμό κάποιων φυσικών αναλγητικών, κάποιων δραστηριοτήτων ή μεθόδων που χωρίς τη χρήση χημικών ουσιών περιορίζουν την σωματική ενόχληση που νιώθει κάποιος.
Μια νέα μελέτη δείχνει ότι οι άνθρωποι που υποβλήθηκαν σε μια σωματικά επώδυνη δοκιμασία ένιωθαν λιγότερη ενόχληση όταν ήταν κοντά τους ένας σκύλος. Για όσους είχαν σκύλο, το να έχουν μαζί τους το κατοικίδιό τους ήταν πιο αποτελεσματικό παυσίπονο από το να συνοδεύονται από στενό άνθρωπο.
Παρόμοιο αναλγητικό αποτέλεσμα παρατηρήθηκε όταν οι άνθρωποι συνοδεύονταν ακόμη και από σκύλους που μόλις είχαν γνωρίσει. Η μελέτη έδειξε ότι το να υπάρχει ένας συμπαθητικός άγνωστος σκύλος κοντά παρείχε περισσότερη ανακούφιση από τον πόνο από τη συντροφιά ενός συμπαθητικού ξένου ανθρώπου ξένου. Όσο περισσότερο αγαπούσε κάποιος το σκύλο τόσο πιο ισχυρή ήταν η ανακούφιση.
«Αυτά τα ευρήματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη λήψης μιας απόφασης για χρήση σκύλων θεραπείας σε νοσοκομεία ή σε προγράμματα διαχείρισης πόνου. Δεδομένου του θετικού τους αντίκτυπου τόσο στη συναισθηματική όσο και στη σωματική ευεξία, οι σκύλοι θα μπορούσαν να είναι ένα ανεκτίμητο εργαλείο για να βοηθήσουν τους ασθενείς να αντιμετωπίσουν τη δυσφορία, το στρες ή τον χρόνιο πόνο.
«Η μη επικριτική παρουσία των σκύλων φαίνεται να παίζει βασικό ρόλο στην ικανότητά τους να παρηγορούν. Οι άνθρωποι, ακόμη και όταν προσπαθούν να είναι υποστηρικτικοί, μπορεί ασυνείδητα να προβάλλουν κοινωνικούς κανόνες ή προσδοκίες, ενώ οι σκύλοι απλώς είναι εκεί και προσφέρουν συντροφιά χωρίς αξιολόγηση. Αυτή η έλλειψη αντιληπτής κρίσης μπορεί να επιτρέψει στα άτομα να χαλαρώσουν περισσότερο κάτι που με τη σειρά του βοηθά στη μείωση του πόνου» αναφέρει η Χάιντι Μαουσμπέργκερ του Πανεπιστημίου Humboldt του Βερολίνου, η οποία ηγήθηκε της έρευνας η οποία πιστεύει ότι αυτές οι καταπραϋντικές δυνάμεις πρέπει να χρησιμοποιηθούν ευρύτερα.
